De zegereeks van Vera Wandel

Vera Wandel, 16 jaar jong, draait op dit moment een erg succesvol seizoen. Ze kwam in actie op acht toernooien en belandde er bij 7 op de eerste tree. Dit waren niet de minste toernooien, zo won ze de Europese titel op de EK -18 jaar. Ook pakte ze het goud op het EYOF. Later in augustus kwam ze nogmaals in actie op de wereldkampioenschappen voor cadetten. We spraken haar voordat ze afreisde naar de WK.

Je bent net terug van het EYOF en stapt al snel weer het vliegtuig in naar de WK. Hoe gaat het met je? Het gaat eigenlijk wel goed. Nu heb ik een groot toernooi elke maand, maar tussendoor kan ik gewoon trainen. Dus het gaat gewoon wel goed.

Je hebt dit jaar op 8 toernooien gestaan, 7 wist je te winnen en je pakte een 1 bronzen medaille. Dat is echt een bijzondere prestatie. Hoe ervaar jij dat? Ja wel bijzonder, vooral in het buitenland (red. de toernooien die ze daar heeft gewonnen). Vorig jaar was het corona, toen had ik niks. Ik had een Europa Cup en 1 EK, maar daar had ik niks gepresteerd. Dit jaar is echt bizar, heb jij dat gevoel ook? Ja dat wel. Je ging in 2021 ook naar de EK -18, en in 2022 weer. Nu pakte je de titel. Wat was het verschil met 2021? Vorig jaar was ik uitgeschakeld bij de eerste wedstrijd. Ik ben echt heel veel gaan trainen met mijn coach Jo Gevers. Ik ben ook laatstejaars (red: het laatste jaar bij de cadetten), dus ben ook een van de zwaardere in mijn gewicht. Vorig jaar hoopte ik op het podium, nu ging ik voor goud.

''Vorig jaar hoopte ik op het podium, nu ging ik voor goud.''

Voordat je naar de EK ging, had je drie Europa Cups gewonnen. Merkte je druk? Nee, geen druk. Ik was het hele jaar al aan het trainen. Ik dacht: ‘Ik zie het wel wedstrijd voor wedstrijd , maar ik ging wel daarheen voor goud.’

Daarna ging je natuurlijk naar het EYOF, met de Europese titel op zak. Toen werd je favorietenrol nog groter, vond jij dat erg? Het maakte mij niet zoveel uit. Ik kwam daar om te winnen natuurlijk. Hoe was het EYOF eigenlijk? Het was echt heel erg leuk, ook met andere sporters. Ik ben gewend om alleen met judoka’s weg te gaan, hier waren natuurlijk ook andere sporten waar je kon kijken. Ik ben naar turnen geweest en nog een beetje naar zwemmen, maar ik zat veel bij judo. Als er een Nederlander op de mat stond, zat ik er. De sfeer was ook goed!

Merkte je dat eigenlijk ook op de mat? Ik hoorde wel wat op de achtergrond, maar niet heel veel. Het zijn veel mensen die schreeuwen, dus ik kon mensen niet individueel horen. Hoe voelde het toen je eindelijk, na de golden score, je finalepartij won? Opluchting, het duurde en het duurde maar. Ik had natuurlijk liever met een punt gewonnen (red. ze won uiteindelijk op straffen) Wat is je mooiste overwinning tot nu toe? En waarom? Ik denk toch wel het EK. Ik heb het hele jaar er naar toe gewerkt. En je gaat nu natuurlijk naar het WK. Heb je er zin in? Ja, ik heb er heel veel zin in. Ik had vorig jaar niet kunnen bedenken dat ik naar het WK mocht om dat het toen niet zo goed ging. Volgens mij wist ik niet eens dat er een WK was. Dit jaar had ik het wel een beetje verwacht, omdat ik het wel goed heb gedaan.

Heb je al een beetje een idee wie je tegenstanders zijn? Tegen wie wil je graag uitkomen? Nee, want nog niet iedereen heeft zich ingeschreven, dus ik weet het nog niet precies. Ik zie bij de loting wel tegen wie ik moet, maar ik kan het wel deels voorbereiden.

Waar droom je van? Het einddoel is tuurlijk de Olympische Spelen halen, daar goud eigenlijk. Het is nog ver weg. Over twee jaar is nog te vroeg, maar wie weet over zes jaar.

En wat ga je na het WK -18 jaar doen? Ik denk in het najaar even geen Europa Cups. In het voorjaar begint het weer opnieuw met Europa Cups, voor het EK -21 jaar. En het NK senioren in het najaar. Wil je zelf nog iets kwijt of extra benoemen? Mijn coach, Jo Gevers, wil ik bedanken, die heeft er ook echt aan gewerkt met mij.