Vier medailles op de World Games

Van 7 tot 17 juli vonden in het Amerikaanse Birmingham de World Games plaats. Dit toernooi zou je kunnen omschrijven als de Olympische Spelen voor niet-Olympische sporten en vindt eens in de vier jaar plaats. Alleen de allerbesten van de wereld doen mee. In totaal kwamen er zes jiujitsuka's in actie op 15 en 16 juli en wij vatten deze dagen graag nog even voor je samen.

15 juli Het grootste gedeelte van de Nederlandse ploeg kwam op de eerste dag van het jiujitsutoernooi in actie. Aafke van Leeuwen, Anne van der Brugge , Boy Vogelzang, Donny Donker en Géneviève Schouten stapten de mat op.

Schouten wist haar eerste twee partijen te winnen (14/2, 14/7) en stroomde daarmee direct door naar de halve finale. In deze partij dolf Géneviève helaas het onderspit tegen haar Griekse tegenstander en werd naar de finale om het brons verwezen. In deze partij kwam ze de Deense Rebekka Dahl tegen die ze in de voorronde wist te verslaan. Het ging erg gelijk op, maar uiteindelijk verloor Schouten en moest zij genoegen nemen met een vierde plek. Aafke van Leeuwen en Anne van der Brugge wisten beiden een partij te winnen in de voorronden, ze verloren ook beiden de andere partij. De halve finales resulteerde voor van der Brugge in een 7-12 nederlaag. Haar tegenstander uit Thailand wist later het zilver te bemachtigen. In de wedstrijd om het brons lukte het ook net niet voor Anne, waardoor ook zij op vierde plek eindigde . Aafke van Leeuwen kwam na een nederlaag in de halve finale, in de strijd om het brons terecht tegenover de Deense Tanzer, waarvan ze in de voorrondes verloor. Ook nu wist Tanzer te winnen en Aafke moest genoegen nemen met een vierde plek.

In de halve eindstrijd had Donny Donker zich ontdaan van de Daniel Zmeev, waarmee hij een medaille had veiliggesteld. In de finale tegen Trajkovic, van wie Donker in de poulefase ook al verloor, begon de Nederlander bovendien sterk. Lange tijd ging het duel gelijk op, maar in de absolute slotfase kreeg de Serviër steeds meer controle over de wedstrijd en slaagde hij erin Donker op afstand te houden.

Brons was er voor Boy Vogelzang (-77 kg), die vijf jaar geleden bij de vorige editie van de World Games goud veroverde in een gewichtsklasse lager. Dit keer moest Vogelzang in de halve finale zijn meerdere erkennen in de Duitser Simon Attenberger, maar herstelde hij zich overtuigend in de strijd om brons: De Mexicaan Ochoa werd al snel op drie ippons getrakteerd.

16 juli Op zaterdag was het de beurt aan Ecco van der Veer. In de poulefase nam Ecco het eerst op tegen een Kazachstaanse jiujitsuka. Deze wedstrijd wist hij direct te winnen. Zijn tweede poulewedstrijd verloor hij op een full ippon, maar desondanks stroomde hij door tot de halve finale. Hierin werd na een score van 14-14 de winst toegewezen aan zijn Oekraïense tegenstander. In de finale om het brons wist van der Veer een full ippon te scoren waardoor hij het toernooi met een bronzen medaille afsloot. We eindigden de World Games met deelname aan de landencompetitie. In de eerste wedstrijd, de kwartfinale, werd er gewonnen van Colombia met een walkover. In de halve finale kwamen we Frankrijk tegen. Anne van der Brugge verloor haar wedstrijd nadat het een lange tijd gelijk op ging. Uiteindelijk ging Frankrijk er met de winst vandoor.

In de strijd om het brons nam Nederland het op tegen Denemarken. Ecco van der Veer was als eerste aan de beurt en wist direct te winnen (13-4). Boy Vogelzang zette deze lijn door, maar het werd nog spannend richting het einde (6-4). Géneviève Schouten zorgde voor de 3-0 door te winnen met een full ippon door een verwurging. In de vierde partij bracht Aafke van Leeuwen de score op 4-0. Tot slot stond het mixed duo onderdeel op het programma. Voor dit onderdeel kwam een duo van Montenegro uit voor Nederland. Na de partij stonden de duo's in punten gelijk (69-69). Een beslissende partij zorgde voor een puntenverschil van 0,5 voor Nederland waarmee de einduitslag 5-0 werd voor Nederland.

We wilden uiteraard ook weten hoe het was om deel te nemen aan de World Games. Daarom stelden wij Donny Donker een aantal vragen. Ook Ecco heeft laten weten hoe hij het ervaarde en dat kan je onder dit interview lezen.

Donny, je maakte je debuut op de World Games, hoe was dat? De World Games is het grootste en belangrijkste evenement waar een jiujitsuka aan mee kan doen. Het verschil met andere toernooien is natuurlijk dat er ook andere sporten zijn waardoor je het gevoel krijgt dat het veel groter is dan normaal. Ook qua media aandacht en het niveau van de wedstrijden merk je een enorm verschil. Een hele leuke ervaring om mee te hebben gemaakt, vooral door het positieve resultaat. Had je een beeld bij de World Games en kwam dat een beetje uit? De vorige editie werd in Polen gehouden, en daar ben ik toen gaan kijken om m’n teamgenoten aan te moedigen. Daardoor had ik er een goed beeld bij wat ik kon verwachten qua toernooi en ook alles er omheen. Wat is je algemene gevoel over je wedstrijden? Ik ben erg tevreden over hoe de wedstrijden verlopen zijn. Op de World Games is elke wedstrijd lastig en dat had ik van te voren ook verwacht. De eerste wedstrijd speelde ik tegen een hele geslepen tegenstander uit Montenegro, maar ik merkte al gelijk dat ik er goed in zat.

In de finale stond je opnieuw tegen een tegenstander waarvan je eerder verloor in de poulefase. Hoe was dat, voelde het als een tweede kans? Ik had gehoopt wat meer aanpassingen te kunnen maken om zo deze keer wel te winnen, maar ook in de finale was mijn tegenstander mij helaas te slim af. Waarschijnlijk komen we elkaar op het komende WK tegen en dan hoop ik wel te winnen. Hoe vond je de teamcompetitie? Zelf heb ik niet gespeeld, Boy en ik waren beiden onder de 85kg en dus heeft hij de wedstrijden gedraaid tijdens de teams. Iedereen was erg goed tijdens de teams en waarschijnlijk nog een stukje beter dan met individueel. Had je verwacht het zilver te behalen? Ik had verwacht dat als ik, mijn niveau kon halen wat ik op de trainingen haal, een medaille er inzat. Ik had stiekem gehoopt op goud, maar uiteindelijk is zilver dan toch ook mooi. Had je verwacht samen met het team brons te halen? Er waren een paar hele sterke landen bij, maar niet iedereen kon een volledig team inzetten door de beperkte deelnemers die je in kan schrijven op de World Games. Ik had wel verwacht dat er bij een goede loting een medaille inzat. Op naar de volgende editie van de World Games? Omdat deze editie een jaar uitgesteld is, gaat volgend jaar het kwalificatietraject al in. Ik wil het zelf jaar voor jaar bekijken maar het lijkt me leuk om nog een keer mee te maken, zeker omdat de volgende World Games in China zijn.

Ecco van der Veer over zijn ervaring

De World Games USA 2022 zitten erop. Wat een bizar toernooi was het, alle cliché's over de World Games waren meer dan waar. Vijf jaar geleden kreeg ik een wildcard voor de World Games in Polen, ik was toen net senior en stond toendertijd tiende op de World Ranking. Toen heb ik gezegd dat ik de volgende World Games geplaatst wil zijn, waardoor je het in mijn ogen echt verdiend hebt. Dat laatste was dit keer gelukt, ik was namelijk als tweede geplaatst. De top 4 van de wereld is direct geplaatst en er worden 2 wildcards uitgedeeld, meestal aan landen uit een ander continent die ook hoog op de ranking staan. Er worden 2 poules van 3 gemaakt, de nr. 1 met de nr. 4 plus een wildcard en de nr. 2 met de nr. 4 plus de andere wildcard. Dan is de halve finale, daar kruist de nr. 1 van de ene poule tegen de nr. 2 van de andere poule, de nr. 3 van de poel valt direct af. De winnaars van die halve finales gaan voor goud en de verliezers gaan voor brons. De wedstrijddag In de poulefase moest ik de eerste partij tegen Kazachstan (de huidige nummer drie van World Ranking en Asian champion), deze won ik overtuigend met 14-8 en dit gaf een heel goed gevoel. Daarna moest ik tegen Colombia (nummer 2 World Games en Pan American champion), deze partij ging eigenlijk super goed, ik stond dik voor, maar verloor helaas de partij op full ippon. Aan het einde van de partij werden er discutabele beslissingen genomen waardoor ik dus als tweede van de poule moest kruisen tegen de nummer één van de andere poule. Dit was de Oekraïner waar ik de WK en EK finale van verloren heb. Dit werd uiteindelijk na een spannende partij 14-14, helaas had hij meer ippons en daardoor had hij gewonnen. Op voorhand had dit gewoon de finalepartij moeten zijn, maar dit mocht helaas niet zo zijn... Ik heb nog nooit zo goed staan vechten, ik heb er echt alles voor gedaan en gelaten en ik kon gelukkig de dag afsluiten met een bronzen medaille op de World Games. Ik kwam voor goud maar ben tevreden over de partijen en zeker ook dat ik niet naar huis ben gegaan met niks.

Teamcompetitie In de middag mocht ik nog vechten in de fighting mixteamcompetitie in de gewichtscategorie tot 69 kg (normaal vecht ik -62 kg), hier heb ik individueel nog dik gewonnen van iemand uit de top 10. Als team hebben we met 5-0 van Denemarken gewonnen, daarin hebben we dus nog een tweede bronzen medaille gepakt. Dit was ook een extra mooie afsluiter voor de mensen die vrijdag hun eigen bronzen finale verloren hadden en dan toch nog naar huis zijn gegaan met een verdiende bronzen medaille. Ik twijfelde heel erg om nog een World Games cyclus door te gaan met jiujitsu, toch heb ik besloten om nog drie jaar lang er alles aan te gaan doen om alsnog een gouden plak binnen te halen op de World Games 2025 in Chengdu, China.