Bondscoach Allard Schulenklopper blikt terug op het bijzondere jiujitsu jaar 2022
Allard Schulenklopper is als bondscoach van het Nederlands jiujitsuteam de leider van een zeer succesvolle groep sporters. Het was zijn team dat dit jaar op de EK U18 en U21, bij de discipline fighting jiujitsu, als meest succesvolle ploeg het strijdtoneel verliet. En op de WK voor alle leeftijden waren er wereldwijd slechts drie landen die beter presteerden. Het zegt veel over de nationale jiujitsu selectie, die tussendoor ook nog 4 medailles won op de prestigieuze World Games. Hoog tijd dus om samen met Allard terug te blikken op een succesvol en bijzonder jiujitsu jaar.
Maar eerst willen we de huidige bondscoach een stukje beter leren kennen, en dus vragen we hem naar zijn eerste kennismaking met de door hem zo geliefde sport. Als klein jochie begon Allard met de sport judo. Toen hij op twaalfjarige leeftijd erachter kwam dat zijn club ook jiujitsu ging geven, wilde hij daar ook wel een kijkje nemen. Vanaf zijn zestiende was hij verknocht aan de “complete vechtsport jiujitsu” en wilde hij niets liever dan wedstrijden doen.
Ook na zijn actieve carrière is de liefde voor zijn sport bij Allard nooit gestopt. Tijdens zijn CIOS-opleiding in Arnhem besloot hij daarom de opleiding tot jiujitsuleraar en judoleraar te volgen. Daarmee begon hij met het lesgeven op de club en groeide hij door tot coach. Hedendaags is Allard verantwoordelijk voor de jiujitsu topsport in de leeftijdscategorieën -18, -21 en volwassenen.
Naast zijn rol als bondscoach van het Nederlandse team, waarvoor hij ook de nationale jiujitsu trainingen op Papendal geeft, coördineert de Gouwenaar ook andere sportscholen met hun opleiding tot topsporters én heeft hij een eigen sportschool waar hij judo-, jiujitsu- en fitnesstrainingen geeft.
Jiujitsu is dan ook een echte passie voor Allard. “Het mooiste van jiujitsu is dat het een complete sport is, je kan in alle fases uit de voeten; staand wanneer je nog niet vast hebt met stoten en schoppen, als je vast hebt met judo en worstelen en op de grond."
Doelstellingen We zitten aan het einde van een succesvol jaar voor het Nederlandse jiujitsu, maar dat was bepaald niet vanzelfsprekend, licht de bondscoach toe: “In de coronaperiode hebben we last gehad van het feit dat de sport grotendeels stil lag. We hebben er in samenwerking met Judo Bond Nederland alles aan gedaan om toch te kunnen trainen met de topsporters. Daarin merk je toch de drive en commitment van de sporters. Na zo’n periode hoop je dan heel erg dat je op niveau bent gebleven én alsnog stappen hebt kunnen maken”. De doelstellingen om als land in de top vijf te komen qua individuele resultaten op de EK jiujitsu, werden ruimschoots behaald. Sterker nog: Dankzij uitzonderlijke prestaties werd Nederland het beste fighting jiujitsuland op de EK U18 en U21. En zelfs bij de WK eindigde Nederland, dankzij resultaten van onder anderen wereldkampioene Aafke van Leeuwen, in de top 5. Resultaten waar Allard als geen ander van geniet, maar toch is zijn grootste doel elk jaar weer het proces en de ontwikkeling van zijn sporters: “Ook voor komend jaar is naast een goede prestatie op de mondiale toernooien, het grootste doel toch stappen blijven maken”, zo legt hij uit. “Als coach is het mooi om te zien hoe iedereen zich maar blijft door ontwikkelen”. Ondanks die ontwikkeling komen medailles natuurlijk niet op bestelling. En dus baalde Schulenklopper wel degelijk dat het op de World Games niet lukte om een gouden medaille mee naar huis te nemen. Maar dat neemt niet weg dat hij overall tevreden terug kijkt naar een succesvol jaar en onwijs trots is op de kernploeg. Het huidige jiujitsuteam is een eenheid, met een gedeeld doel: op elk toernooi het hoogst haalbare halen in hun eigen gewichtscategorie. “Het mooie aan de groep is dat iedereen durft te zeggen wat hij of zij vindt, of hoe hij of zij zich voelt”, vindt Allard.
Afscheid Dit jaar nemen twee topjiujitsuka’s afscheid van de topsport. “Aafke van Leeuwen en Chabeli Arenberg Peeters zijn twee voorbeelden voor de sport, de jeugd kijkt naar hen op. Hoe zij aantonen alles aan te kant te willen schuiven voor hun sport is fantastisch, je moet het maar kunnen”. Met Aafke heeft Allard nog een speciale band, hij kent haar al sinds ze net kwam kijken bij de sport. “Om iemands carrière van begin tot eind van zo dichtbij mee te mogen maken is uniek, vooral met zo’n bijzondere carrière als die van Aafke”.
Talent De jiujitsucoach geeft aan dat er momenteel veel opkomend talent is te vinden in de leeftijdscategorieën onder 18 en onder 21 jaar. Er zijn er veel die op het hoogste niveau prijzen halen en zelfs al meedraaien op toernooien voor volwassenen. Ook Allards zoon, Max, is een jiujitsuka op het hoogste niveau. Hoe is het voor hem om zijn eigen zoon op het hoogste niveau in actie te zien? “Uiteraard ben ik super trots. Ik heb een hele goede band met hem. Het kan natuurlijk lastiger zijn om tips van je vader te accepteren dan van een andere coach, maar hij geeft aan dat hij het nog altijd prettig vindt om mij als coach te hebben. Daar ben ik blij om. Natuurlijk is het wel je zoon, maar als jiujitsuka is hij net als ieder ander. Hij moet gewoon hard trainen net als de anderen. Als hij dan op de mat staat ben ik ook echt zijn coach en is de vaderrol iets apart, dat is voor thuis. Thuis hebben we het eigenlijk nooit over jiujitsu.” Maar kan je de vaderrol altijd los zien tijdens het coachen? “Ja, al moet ik zeggen dat er wel een traantje in mijn ogen sprong toen hij Europees kampioen werd. Daar kwam de trotse vader wel even naar boven”. Wie was voor Allard zelf de belangrijkste persoon in zijn eigen jiujitsucarrière? “Ik zou ontzettend veel mensen kunnen noemen, maar als ik moet kiezen is dat toch mijn vrouw Mariolein. De steun van je gezin, je vrouw en kinderen, is het allerbelangrijkste. Je bent veel van huis en dat moet toch geaccepteerd en gesteund worden. Gelukkig staat mijn vrouw altijd voor de volle 100% achter mij” Tenslotte vragen we Allard wat hij een beginnend jiujitsuka met ambities voor de wereldtop zou willen meegeven? “Als je de ambities hebt op jonge leeftijd is dat fantastisch. Hierbij is steun vanuit huis super belangrijk. Natuurlijk moet je altijd hard blijven trainen, geloven dat het kan of je nou al goed presteert of nog helemaal niet. Mijn belangrijkste advies is dan ook; Focus je op het proces en kijk niet alleen maar naar het resultaat. Het belangrijkste is dat je telkens weer beter wordt dan jezelf”.
