"De World Games zijn onze Olympische Spelen"

Met drie wereldtitels, een Europese titel en vele andere hoofdprijzen en medailles is Aafke van Leeuwen één van de meest succesvolle jiujitsuka’s van ons land. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat er nog maar één grote prijs mist in haar indrukwekkende carrière. En deze zomer krijgt ze de kans om ook die ontbrekende titel toe te voegen.

Van 7 tot 17 juli vinden in het Amerikaanse Birmingham de World Games plaats. Dit toernooi zou je kunnen omschrijven als de Olympische Spelen voor niet-Olympische sporten en vindt eens in de vier jaar plaats. Alleen de allerbesten van de wereld doen mee en uiteraard is Aafke er bij.

Hoe ziet je voorbereiding er tot nu toe uit? Zit je op schema? Ja, eigenlijk gaat het tot op heden prima, alles loopt op schema. Eind vorig jaar ben ik met mijn coach Allard Schulenklopper een trainingsschema gaan maken voor dit jaar, uiteraard met het oog op de World Games. Op dit moment werken we toe naar de EK (eind mei). Maar hoe belangrijk dat toernooi ook is, het is vooral een lekker laatste meetmoment, om te zien hoe je ervoor staat. Want het echte hoogtepunt van het seizoen moet toch de World Games worden. Dat zijn onze Olympische Spelen. Je hebt bijna alles gewonnen wat er te winnen valt, bent zelfs drievoudig wereldkampioen. Zie je de titel bij de World Games dan ook als enige ontbrekende prijs in je carrière? Ja, dat is er wel eentje die ik ontzettend graag zou toevoegen. Het is het enige grote toernooi dat nog mist, en is sowieso extra bijzonder natuurlijk omdat het maar eens in de vier jaar plaats vindt. Ik ben ontzettend trots op de bronzen plak die ik in 2017 gewonnen heb bij de vorige editie. Maar dit keer telt voor mij alleen goud.

Wie zijn je voornaamste concurrenten in Birmingham? Dat zal in de eerste plaats toch de Française Lalande zijn, de nummer 2 op de wereldranglijst. Wedstrijden tussen ons zijn altijd close en voelen altijd als 50/50. Soms wint zij, soms win ik. Het is ook een tegenstandster die me net iets minder ligt qua manier van vechten. Maar op de World Games is het sowieso elke wedstrijd scherp zijn, want de complete top vier is aanwezig, aangevuld met twee wildcards. En de onderlinge verschillen in de top zijn nu eenmaal ontzettend klein.

Maakt dat de aanloop naar de wedstrijddag ook anders? Zo weinig tegenstanders, kleine poules waarin je begint? Ja, we bereiden ons wel iets anders voor. Omdat er zo weinig deelnemers zijn, bestaat de kans dat je soms weinig (herstel)tijd hebt tussen twee wedstrijden. Dat proberen we in aanloop naar het evenement ook zoveel mogelijk na te bootsen op trainingen. Zeker gezien het niveau van de tegenstanders moet je misschien 2 of 3 echte topwedstrijden in een kort tijdsbestek afwerken, en daar moet je mentaal en fysiek klaar voor zijn.

Dan nog even terugkijkend op de afgelopen jaren; Hoe zijn jullie omgegaan met alle coronamaatregelen, met als gevolg een gebrek aan trainingen en wedstrijden? Ja, dat was ontzettend lastig. En tegelijkertijd heeft het iets moois, want je ziet dan nog nadrukkelijker de waarde van een goed team. Bij Den Edel in Gouda hebben we een ontzettend sterk en leuk team van sporters en begeleiders. Maar in een lange periode zonder wedstrijden om naar uit te kijken is er altijd wel iemand in de groep die even een dipje heeft qua motivatie. Als je er dan met z’n allen in slaagt klaar te staan voor diegene, dan is dat ook iets heel moois om mee te maken.

We zijn ook heel creatief geworden hoor. Ik heb mijn woonkamer op een gegeven moment vol gelegd met matten om maar door te kunnen trainen. Afstemming met teamgenoten ging dan via Facetime. Maar we hebben ook een periode, o.a. met ondersteuning van de bond, een soort grote tent buiten bij onze trainingsruimte laten plaatsen. Stonden we met bevroren voetjes in de winter buiten te trainen, haha.